Znajdziesz tu odpowiedzi na pytania:
1. Jakie są metody weryfikacji złota?
2. Jak sprawdzić czy sztabka jest autentyczna?
3. Jak działa waga magnetyczna?
4. Jak działa linijka Fischa?
5. Jak sprawdzić gęstość złota?
6. Jakimi metodami Goldsaver weryfikuje sztabki?
W skrócie
- Złoto kupowane u renomowanych dystrybutorów jest weryfikowane przed sprzedażą – jego autentyczność jest sprawdzana przez fachowców, co potwierdza wystawiany certyfikat.
- Istnieje szereg testów, które dzięki specyficznym właściwościom złota pozwolą odróżnić czysty kruszec od podróbki.
- Złote sztabki i monety sprawdza się porównując wymiar i wagę oraz testując produkt na wadze magnetycznej. Można skorzystać także z badania ultradźwiękiem, badania przewodności elektrycznej lub z testu dźwięku.
Podstawowa weryfikacja złota
Podstawowe badanie autentyczności sztabek i monet to porównanie wagi i wymiarów z parametrami wskazanymi przez producenta. Złoto jest gęste. Bardzo trudno podrobić wymiar sztabki lub monety, zachowując przy tym ich wagę. Zazwyczaj jeśli waga się zgadza, to podrobiona moneta ma inny wymiar niż podawany przez producenta. Żeby to sprawdzić wystarczy waga i suwmiarka.
Na tej samej zasadzie bazuje także popularna Linijka Fischa. Linijka pozwala sprawdzić poprawność wagi monety jednouncjowej i jej wymiar (dla podstawowych monet bulionowych wycięto otwory, które dokładnie odpowiadają wymiarom producentów). Linijką sprawdzimy tylko topowe monety o wadze 1 uncji. Zdarzają się linijki produkowane przez inne firmy, które mogą nas zwieść (po prostu nie są tak precyzyjne). Zalecamy, aby zachować w takim wypadku ostrożność, a weryfikację linijką uzupełnić innymi metodami.
Sprawdzenie zgodności wagi i wymiarów z opisem producenta to podstawowy krok. W niektórych przypadkach może okazać się niewystarczający.
W warunkach domowych można spróbować weryfikacji bazującej na prawie Archimedesa, czyli skorzystać z domowej wagi wodnej (złoto umieszczamy na nitce, zanurzone w wodzie). Ta metoda wymaga obliczenia masy wypartej wody. W ten sposób zbadamy gęstość złota. To właśnie gęstość jest jedną z tych specyficznych właściwości złota, która utrudnia wykonanie podróbek.
Magnetyzm
Popularny test dla wszystkich wyrobów ze złota to próba magnesu. Ten sposób możemy zastosować na różnych złotych wyrobach z domowym magnesem. Złoto jest diamagnetykiem. To znaczy, że w minimalnym stopniu jest odpychane przez magnes. Jeżeli magnes przyciągnie przedmiot, możemy mieć pewność, że nie jest to czyste złoto.
Fałszowanie produktów lokacyjnych ze złota może polegać na wykorzystaniu wolframu. W sztabce wypełnionej wolframem złota jest mniej niż wskazywałaby jej waga. Wolfram ma gęstość zbliżoną do złota, ale jest paramagnetykiem, czyli w niewielkim stopniu magnes go przyciąga. Zbliżając nieduży magnes do wyrobów z czystego złota powinniśmy wyczuć lekki opór.
Waga magnetyczna
Dla produktów takich jak sztabka czy moneta dokładniejszym pomiarem bazującym na tych właściwościach będzie waga magnetyczna. Jest o wiele bardziej precyzyjna i wskazuje dokładnie, z jaką siłą i w jakim kierunku (przyciąganie czy odpychanie) zachodzi relacja pomiędzy magnesem a badanym przedmiotem. Producenci wag dołączają do nich tabele z wartościami, jakie powinny być uzyskane przy badaniu poszczególnych monet i sztabek.
Co ważne, ta metoda umożliwia także weryfikację autentyczności sztabek w certipackach. Profesjonalna waga magnetyczna z certyfikatem jest dostępna w każdym salonie sieci Goldenmark. Usługa weryfikacji złota jest bezpłatna.
Dźwięk
Test dźwięku to metoda, którą warto wypróbować na monetach bulionowych. Lekkie uderzenie w krawędź monety powoduje charakterystyczne dźwięczne brzmienie. Inny metal wyda matowy, zgłuszony dźwięk. Nagrania dźwięków do porównania z dźwiękiem monety można znaleźć na Youtube lub użyć jednej z wielu aplikacji na telefon. Metoda dźwiękowa nie wymaga żadnych specjalistycznych narzędzi, więc znana jest od tysięcy lat. Bazuje na różnicach w częstotliwościach rezonansowych.
Ultradźwięk
Badanie ultradźwiękiem, czyli USG pozwala uzyskać obraz, na którym widoczne jest zróżnicowanie struktur w badanym obiekcie – tzn. jeżeli wewnątrz sztabki jest inny metal niż złoto, zobaczymy to na ekranie. Analogicznie jak metoda USG stosowana w medycynie, która pozwala na bezinwazyjną diagnostykę narządów wewnętrznych. Badanie USG wykorzystuje różną prędkość przechodzenia fal dźwiękowych przez różne struktury (w przypadku badania sztabek – przez różne metale).
Ultradźwiękiem nie sprawdzimy natomiast sztabek w certipackach.
Przewodność elektryczna
Wolfram stosowany do fałszowania złota można wykryć również stosując test przewodności elektrycznej. Jest ona skrajnie różna w przypadku tych dwóch metali – złoto jest świetnym przewodnikiem prądu (przewodność 44 megasiemensy na metr), a wolfram słabym (tylko 18 MS/m). Test wykonuje się przy pomocy miernika konduktywności. Badanie jest możliwe do 17 mm w głąb. Nie sprawdzi się dla produktów większych, np. dużych sztabek.
W tym zestawieniu pomijamy metody polegające na badaniu powierzchni przedmiotu – spektrometr czy fluorescencja rentgenowska. Nie tylko wymagają specjalistycznego sprzętu, ale przede wszystkim badają samą powierzchnię. Spektrometr sprawdzi się tylko dla cienkich przedmiotów.
Najbardziej uniwersalną metodą jest zastosowanie wagi magnetycznej (zbadamy w ten sposób zarówno sztabki, jak i monety), to badanie należy połączyć z weryfikacją podstawowej wagi, wymiarów oraz ogólną oceną zgodności wykonania produktu z parametrami producenta. Rozsądnie jest zawsze korzystać z 2-3 metod weryfikacji. Np. dla monet z czystego 24-karatowego złota sprawdzi się badanie gęstości, uzupełnione testem dźwięku.